« Poprzednie hasło: [ODMYNIENIE] | Następne hasło: ODMYT » |
ODMYŚLIĆ (1) vb pf
o jasne.
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | -m odmyślił |
3 | m | odmyślił |
praet [1 sg m -m odmyślił.] ◊ 3 sg m odmyślił.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Doprowadzić do końca myślenie na jakiś temat, dojść do jakiejś konkluzji [co]: O przyſzłym dniu niechay próznéy rády: Iuż to dawno Bóg odmyślił w niebie/ A ktéy rádźie nie przypuſczą ćiebie. KochPieś 24.
[Ze zdaniem dopełnieniowym: [dworska niemoc] Fráncuzom/ naczęśćiéy nogi [...] náchodźi [...]: Włochom/ ácz ſkryte częśći niż infzym nie mniéy/ ále twarz/ vſtá/ nos/ bárzo częſto: ieili dla perfumów/ álbo w cáłowániu roſpuſty/ ieſzczem nie odmyślił. OczkoPrzymiot 7 (Linde).]
Formacje współrdzenne cf MYŚLIĆ.
MP