[zaloguj się]

ODMYŚLIĆ (1) vb pf

o jasne.

Fleksja
praet
sg
1 m -m odmyślił
3 m odmyślił

praet [1 sg m -m odmyślił.]3 sg m odmyślił.

stp, Cn brak, Linde XVI w.

Doprowadzić do końca myślenie na jakiś temat, dojść do jakiejś konkluzji [co]: O przyſzłym dniu niechay próznéy rády: Iuż to dawno Bóg odmyślił w niebie/ A ktéy rádźie nie przypuſczą ćiebie. KochPieś 24.

[Ze zdaniem dopełnieniowym: [dworska niemoc] Fráncuzom/ naczęśćiéy nogi [...] náchodźi [...]: Włochom/ ácz ſkryte częśći niż infzym nie mniéy/ ále twarz/ vſtá/ nos/ bárzo częſto: ieili dla perfumów/ álbo w cáłowániu roſpuſty/ ieſzczem nie odmyślił. OczkoPrzymiot 7 (Linde).]

Formacje współrdzenne cf MYŚLIĆ.

MP