[zaloguj się]

ROZJĘDZENIE (1) sb n

Fleksja

N sg rozjędzeni(e).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) błędnie: rozjedzenie s.v. rozjeść.

Niepohamowana złość, wściekłość:
Szereg: »jadowitość albo rozjędzenie«: Rabies, Wściekliwość pſów. Sed etiam transfertur ad homines, Yádowitość álbo rozyędzenie/ ſzaleńſtwo. Mącz 344d.

MN