[zaloguj się]

ROZKAZATEL (1) sb m

Fleksja

N sg rozk(a)z(a)t(e)l.

stp, Cn, Linde brak.

Ten, kto wydaje rozkazy (z czes. rozkazatel): Mandator, Qui alteri mandatum aliquod iniungit – Rozkazatel. Calep 634b.

MP