« Poprzednie hasło: ODPRAWIONY | Następne hasło: ODPRAWOWAĆ » |
ODPRAWNY (1) ai
o oraz a jasne.
[comp odprawniejszy.]
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
m | N | odprawny |
A | odprawny | |
I | odprawniejszym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | odprawni |
sg m N odprawny. ◊ [A odprawny. ◊ I odprawniejszym. ◊ pl N m pers odprawni.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.
Znaczenia
1. Prawdopodobnie: Szybko znikający: Tego [gwiazdozbioru Ołtarz] biég ieſt odpráwny: bo przećiw iáſnému Płómieniowi położon ieſt Arkturowému. KochPhaen 16.
2. [Dotyczący odprawienia od siebie, rozwodowy:
Zestawienie: »list odprawny« = określony obyczajem i prawem żydowskim sposób unieważnienia małżeństwa: Cżemuż tedy Moyzeſz roſkazał dáć iey [żonie] liſt odpráwny [libellum repudii]/ y opuśćić ią. Leop Matth 19/7 (Linde).]
3. [Przystępny, u którego można łatwo coś załatwić: Tym bowiém ſpoſobem/ gdy tego rádá dozrzy co ná nie włożą/ iuż we wſzytkich ſpráwách y rzeczách ſwoich [pan] będźie odpráwnieyſzym/ y bez wſzelákiégo zátrudnienia/ y bez vprzykrzenia cokolwiek ſie przytoczy odpráwi CerGór 44; którzy [ludzie] [...] káżdégo obráżą/ vfráſuią/ [...] nie ſą odpráwni/ trudna z nimi rozmowá/ trudna ſpráwá/ trudny do nich przyſtęp CerGór 137.]
AL