[zaloguj się]
[pdf]

ODROBIĆ (10) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
inf odrobić
conditionalis
sg
3 m by odrobił

inf odrobić (6). ◊ fut 3 sg odrobi (1). ◊ con 3 sg m by odrobił (1). ◊ part praet act odrobiwszy (2).

Sł stp notuje, Cn s.v. odcierpieć, Linde XVIII w.

Wykonać całą zadaną przez zwierzchnika pracę; compensare Cn (10):

odrobić co (1): Iusta operum peragere. To co któ winien odrobić. Mącz 179b.

[Zwrot: »sztukę odrobić« = wykonać przedmiot wymagany do egzaminu cechowego: A nim mistrzem zostanie, ma mieć i pokazać swą własną a nie cudzą broń, to jest rusznicę, i dać do skrzynki brackiej 16 zł. we złocie, węgierskich, sztukę jednak odrobiwszy i oddawszy według opisania starego wilkuru. WilkPozn 1589 nr 85.]
a. O pańszczyźnie (8): Kmiećiá vbogiego proznuiącego gdy záſtánie Vrzędnik/ ma mu kázáć robić do dworá/ choćby odrobił GostGosp 30; Chłop gdy mu nákaże Włodarz álbo też Vrzędnik robotę/ á nie poſłucha/ dom zámknąć/ co wynidźie chłoſtá cżtery plagi przez gołe ćiáło/ y odrobić GostGosp 160, 28.

odrobić co [= ilość czasu] (4): [Mieszczanie z każdego domu winni odrobić do dworu 3 tłoki przez lato. LustrMaz I 36.] Cf »dzień odrobić«.

Zwroty: »dzień odrobić« (4): domá ſiedząc dzień odrobiwſzy miałbyś iuż ſobie pokoy. RejZwierc 66v; tákże co [chłop] pośliády [= późno] wychodźi [na pańszczyznę] 2. pladze y puł dniá znowu odrobić. GostGosp 160, 86; tyle dni pánu onego wypráwionego odrobi/ ileby wypráwiony pánu robić był powinien GrabPospR M4.

»odrobić robotę« (1): bo odrobiwſzy dworſką robotę/ będźie miáłá cżáſu doſyć prząść ſobie. GostGosp 76.

b. Jako równowartość pożyczki (1): A ták zá máłe pieniądze ludziom zboża po troſze przedawano/ przez zły cżás ie chcęcy záchowáć/ á ktorzy pieniędzy nie mieli/ tym nowym oddáć pożycżano/ álbo odrobić. BielKron 375.

Formacje współrdzenne cf ROBIĆ.

MP, RS