![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: ODRZECZENIE | Następne hasło: ODRZEĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ODRZECZNY (2) ai
o oraz e jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | odrzeczny | f | N | odrzecznå |
sg m N odrzeczny (1). ◊ f N odrzecznå (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII i XIX w.
Znaczenia
- Bezsensowny
(2)
- a. Mówiący bezsensownie (1)
Bezsensowny (2):
Wyrażenie: »odrzeczna mowa« (1): Ruſza kogo Kánikułá/ á odrzeczna mowá: nie tą to wodą/ ále czém inſzym rozum mu kieruymy. Oczko 14.
a. Mówiący bezsensownie (1): Menelaus okrągło swoje słowa kładzie, Mało, lecz raźno mowiąc, bo nie wielomowny, Ani odrzeczny KochMon 26.
MP, RS