ODSŁUŻYĆ (14) vb pf
o jasne.
Fleksja
inf odsłużyć (13). ◊ [fut 1 pl odsłuż(e)my.] ◊ part praet act odsłużywszy (1).
Sł stp brak, Cn s.v. odchodzić co, Linde XVI – XVIII w.
1.
Odwdzięczyć się wyświadczając jakąś przysługę [w tym: co (10)] (13):
BielŻyw nlb 3;
Referre parem gratiam, Oddziałáć Odsłużyć/ Odpłáćić Mącz 124b,
92d;
WisznTr 8;
GrabowSet C;
Zá ták wielką tedy łáſkę [...] W.M. pánóm ſwym wielce dźiękuiemy: proſząc PAná BOgá/ áby ón ſam zá nas/ którzy tego ták dálece odſłużyć niemożem/ W.M. to hoynie płáćić/ y nágradzáć ráczył. KochFrag 50.
odsłużyć komu (5): [proſziemi barzo pilnie biſczie na Iana raczili bycz laſkawy [...] My tho zaſzię T. M. odſluzemy ZapWpol 1545 9/341.] Cf odsłużyć komu czym, Zwroty.
odsłużyć komu czym (2): March1Wiet Av cf Szereg; LibLeg 11/62 cf »odsłużyć wsim dobrym«.
Zwroty: »dobrodziejstwo odsłużyć« [
w tym:
komu (
3)] =
gratias agere,
assequi merita Mącz [
szyk zmienny] (
4):
Assequi merita alicuius, Oddziáłáć/ odsłużyć komu yego dobrodzieyſtwá. Mącz 385a,
218a,
385a;
że mu [Bogu] ſie żaden nigdy nie tylko wypłáćić/ ále ani namnieyſzey cżąſtki dobrodźieyſtw iego odſłużyć niemoże. WujJud 92v.
»[za co komu] odsłużyć wsim (a. wszym) dobrym« (1): A pan nasch yego m. za te laſke chcze vaschey Ias. odſlvzicz wſym dobrim LibLeg 11/62.
»[komu co] rownym sposobem odsłużyć« (1): Mutuam tibi operam aliquando praestabo, Chcęć to równym ſpoſobem odsłużyć. Mącz 239c.
Szereg: »odsłużyć albo oddać« (1): niemam ći czym tey lutoſći odſlużyć álbo oddać March1Wiet Av.
2. Zwrot: »odsłużyć mszą« = odprawić mszę (1): w polu Mſzą S. odſłużywſzy/ á trochę ſię chlebem pośiliwſzy/ w drogę ſwoię ſzli. SkarŻyw 356.
Formacje współrdzenne cf SŁUŻYĆ.
Cf ODSŁUŻENIE
LWil