[zaloguj się]
[pdf]

ODSTYRKNĄĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

1 sg m plusq -m się był odstyrknął.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. odsterknąć.

Sprzeniewierzyć się komuś [od kogo]: Znałem ia wielkie dobrodźieyſtwá twoie/ [...] Zá ktorem dźiękow ia nie dawał tobie/ Przycżytáiąc to mieć od ſzcżeśćia ſobie. Zá cżymem śię był odſtyrknął od ćiebie/ Vfáiąc ſzcżeśćiu CzahTr B3.

Formacje współrdzenne cf STARCZEĆ.

LWil