[zaloguj się]

ODSZCZYPAĆ (2) vb pf

Fleksja

inf odszczypać (2).

stp, Cn, Linde brak.

Odpłacić komuś za jego uszczypliwość, odgryźć się [w tym: co (1)] (2): ták mniemam/ iż/ choćiaż nie ták vmieiętnie [...]/ przedśięby ſię tego ważył: żeby vſzcżypki ſwe odſzcżypáć ſie kuśił. A ieſliby ſowito odſzcżypáć lub iáwnie lub potáiemnie nie mogł: tedyby wżdy o tym myślił/ áby wet zá wet oddał CzechEp 4.

Formacje współrdzenne cf SZCZYPAĆ.

LWil