[zaloguj się]
[pdf]

ROZKOŁYSANY (1) part praet pass pf

Fleksja

N sg f rozkołysanå.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) – XVIII w. s.v. rozkołysać.

Wprawiony w ruch wahadłowy, rozchwiany, tu: przez siły przyrody [od czego (dopełnienie sprawcy)]:
Wyrażenie: bibl. »trzcina rozkołysana«: tedy pocżął powyedáć Pan Iezus o Ianie [Chrzcicielu] oney tłuſzcży co około niego ſtałá: Cżemuſcye wyſzli ná puſzcżą dziwowáć ſie trzćinie kthora od wiátru ieſt roſkołiſána [arundinem a vento agitatam PolAnt Matth 11/7] RejPos 8v.

PP