[zaloguj się]
[pdf]

1. ODWAŻAĆ (6) vb impf

o jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 odwåżåm
2 odwåżåsz
3 odwåżają
praet
pl
3 m pers odwåżali

praes 1 sg odwåżåm (3). ◊ [2 sg odwåżåsz.] ◊ 3 pl odwåżają (2). ◊ praet 3 pl m pers odwåżali (1). ◊ [part praes act odwåżając.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w. s.v. odważyć.

1. Mierzyć ciężar, ważyć; dependere Mącz, Calep, Cn; perlibrare Calep; delibrare, expendere, pensare, rependere Cn (3): Perlibro – Pilno odważąm odmierżam. Calep 784a.
a. Ważyć do zapłaty; płacić (2): Dependo, Ná wadze leżę/ płáczę/ odważam. Mącz 289a; Calep 307a.
[Zwrot: »złoto odważać«: Piecżętuieſz/ náznácżaſz/ á złoto odważaſz/ Tákże y śrebro z wagi ná wagę przekłádaſz. ProtJałm 10 (Linde).]
2. Narażać, ryzykować [co] (2):
Zwrot: »gardło [na co] odważać« = narażać życie (2): OrzQuin I4; Krwią drudzy zyſk obléwáią/ Gárdłá ná to odważáią. KochSob 69.
3. Sprawiać, wyrządzać [co] (1):
Zwrot: »[czym komu] krzywdę odważać« = źle osądzać, krzywdzić (1): Ná ſercu zazdrość/ y nienawiść máią/ Rękomá ludźióm krzywdę odważáią [iniustitias manus vestrae concinnant Vulg Ps 57/3] KochPs 84.
4. [Stawać bardzo odważnym:
Zwrot: »sobie odważać«: Otoż więc tákowi bárzo záiuſzeni będąc/ łatwie ſobie odważáiąc/ y z Krolmi walcżyć śmieią. HistFort L8v.]
5. [Prawdopodobnie: Z trudem wyciągać [co]: támże kotef krzywą Zeglarze y pobrzeżną linę odważáli A od brzegu wyſoką nawę odbiiáli KochPam A4.]

Formacje współrdzenne cf WAŻYĆ.

Cf ODWAŻANIE

ZZa