[zaloguj się]
[pdf]

ODWLEC SIĘ (26) vb pf

sie (20), się (6).

o oraz e jasne; w fut, praet i con drugie o oraz e jasne.

W temacie praet odwlok- (7), odwlek- (2) BielSat, BielRozm.

Fleksja
inf odwlec się
praet
sg
3 f odwlekła się, odwlokła się
n odwlokło się
conditionalis
sg
3 f by się odwlokła
n by się odwlokło

inf odwlec się (3). ◊ fut 3 sg odwlecze się (14). ◊ praet 3 sg f odwlekła się (2), odwlokła się (1). n odwlokło się (2). ◊ con 3 sg f by się odwlokła (2). n by się odwlokło (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. odwlec.

Ulec odłożeniu na inny termin; protrahi Mącz; excedere, in diem abire Cn (26): ták że iuż odwlec ſie bitwá niemogłá BielKron 307; Metuo meo amori moram, Ták mi ſie widźi że ſie moyá miłość odwlecze. Mącz 220b, 36c; A ieſliby ſie odwlokło wyſłuchánie twoie/ ábo ná co inſzego odmieniłáby ſie prośbá twoiá/ ſłuchay co Abákuk Prorok o tym nápiſał RejPos 46v, 46v [2 r.]; GostGosp 76.

odwlec się do kiedy (1): ále ſię kánonizácyą [!] iego áſz do Kálixtá trzećiego/ prze trudnośći kośćielne odwlokłá. SkarŻyw 312.

odwlec się na kiedy (1): Tedy záwołał lud/ áby ſię ná niedzielę chowánie świętych odwlokło SkarŻyw 567.

Bezpodmiotowo [w tym: podmiot logiczny w G (1), w D (1), w G a. D (2)] (8): I zas iuże przeċ idz chczeczie Podobno ſię nieodwlecze. Snaċ iuż krotky czas baczyczie Iż ſie tak barzo kwapyczie. RejKup f8v, t2, aa3; BielKom C7v; Mącz 148a; SienLek a4; A ieſlić ſie kęs odwlecże pociechy twoiey/ im dłużey cżekáſz/ tym więtſzą á hoynieyſzą pociechę odnieſieſz w prośbach ſwoich. RejPos 76; ſpodziewałem ſie/ że zá tymi cżáſow odwłokámi y mey trágedyey ſie odwlec miało KochOdpr A2.

Przysłowie: Ale wſzak zle nieuczyecze Choczya ſię nieczo odwlecze RejKup b6; Tenċzi nigdy nie vciecze Aċ ſię złemu kęż od wleċe RejKup t2; Nigdycz pomſta nievczieċze Choczia ſye jey keż odwliecże RejKup aa3; bo złe nieuciecże/ A to wzyſku będziecie mieć/ co ſię odwlecże. KochSat C2v. [Ogółem 4 r.].
Fraza: »odwlecze się [komu] czas« (1): gdy ſie nam też odwlecże iáki cżás miłoſierdzia iego RejPos 75.
Zwroty: »dalej się odwlec« (1): Ad calendas graecas, Ná ſwięty Bóg wiedz/ nie możeli ſie dáley odwlec/ niektorzi mowią kiedy kiye zákſtą/ to yeſt nigdy. Mącz 148a.

»odwlec się do długiego czasu« (1): Przeto dla tákowego nieporządku/ odwlokło ſye do ták długiégo czáſu/ iż ich [ksiąg] niechćiano imprymowáć SienLek a4.

»kęs, nieco się odwlec« (6:1): RejKup b6, t2, aa3; A nie lękay ſie nic choć ſie kęs odwlecże prośbá twoiá RejPos 76; A ácżći ſie máło kęs odwlecże nádzyeiá pociechy twoiey/ bierz ſobie ná przykład ony wielkie miłoſniki Páńſkie RejPos 138v, 76; iedno málucżki cżás sćirpieć/ áż ſie złe kęs odwlecże RejZwierc [782]v.

praw. »na siedm miast [= do sądu wyższego w prawie niemieckim] się odwlec« = ulec przedłużeniu wskutek odesłania do wyższej instancji (2): A ieſli ſie ná ſiedm Miaſt/ twoiá rzecż odwlekłá/ Iákoby ſie nieboże/ doſtáłá do piekłá. BielSat Ev [idem] BielRozm 33.

a. Potrwać dłużej niż przypuszczano [ku której godzinie; bezpodmiotowo] (1): Thámże w Ratuſzu będąc/ mieli nieiákie táiemne rozmowy z Ceſárzem/ áż ſie odwlokło ku trzynaſtey godzinie BielKron 330.

Synonim: odłożyć się.

Formacje współrdzenne cf 1.WLEC.

ZZa