[zaloguj się]
[pdf]

ODWŁACZAĆ SIĘ (2) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 odwłåczå się odwłåczają się
conditionalis
sg
3 f by się odwłåczała

praes 3 sg odwłåczå się (1). ◊ [3 pl odwłåczają się.] ◊ con 3 sg f by się odwłåczała (1). ◊ [part praes act odwłåczając się.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. odwlec.

1. [Oddalać się [od kogo]: Do tych będzie wolno każdemu szlachcicowi, ktoby chciał, tamże jachać i tak, jako i posłowie ius liberi suffragii mieć, nieodwłaczając się od tych posłow, ale się znimi porozumiewać i zniemi aż do końca trwać Interreg 199.]
2. Ulegać odłożeniu na inny termin (2): postanowili, żeby się w niebytności JKM sprawiedliwość nie odwłaczała. Diar 80; [Skąd dwie rzecży obacżay wſzelki cżłowiecże. Iednę/ że Pan Bog iśći ſluby ſwoie/ przetoſz chociay ſie odwłacżáią przedſię nie vwłacżáią. GilKaz CC2v (Linde s.v. odwlec)].
Zwrot: »dalej się odwłaczać [komu]« (1): Iż záwżdy im ſie dáley odwłacża pociechá wiernemu/ tym więtſzą rádością bywa ſerce iego ogárnione/ gdy ſie Pan bog nád nim zmiłuie. LubPs bb2v marg.

Formacje współrdzenne cf 1.WLEC.

ZZa