[zaloguj się]

ROZKOSZNOŚĆ (1) sb f

Wszystkie o jasne.

Fleksja
sg pl
G rozkoszności rozkoszności
A rozkoszności
L rozkoszności

sg G rozkoszności.[L rozkoszności.pl G rozkoszności.A rozkoszności.]

stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. rozkosz.

1. [Przyjemność: szdrowaſz Opoko dzywney/ ſlodkoſczÿ [Maryjo] myod podayacz duſſÿ/ w roſſkoſſnoſczÿ TekstyPol 36/144; Tho wſitko nawieczerzach mozeſz mieć w bacznoſcÿ abo ſzobie przi ſgromać tich ze roſkoſnoſczi TekstyPol 37/128.
Szereg: »rozkoszności, wczesności«: Nad roſkoſznoſczÿ nad/ krolÿewſke wczeſnoſczÿ bog thobÿe/ ÿeſt naſlothſÿ TekstyPol 36/153.]
2. [To, co czeka człowieka zbawionego, szczęście wieczne:
Wyrażenie: »niebieska rozkoszność«: ÿeſt/eſz beſz koncza bogv ſcząſna w/nÿebÿeſkÿeÿ roſkoſznoſczÿ TekstyPol 36/149.]
3. Uroda, piękno [czego]:
Szereg: »urodność i rozkoszność«: Widziſs ty włoſy moie ſlicżné/ ktoré ſą iako nicij zloté/ od niewiernych a zloſliwych żydow [...] będą oberwaneé. Tylé boleſci dlá vrodnoſci ij roſkoſſnoſci glowy moié mnie vćzynią/ ijlé wlos z moié glowy wyrwą OpecŻyw [79].

Cf ROZKOSZ, ROZKOSZNOĆ

JR