[zaloguj się]
[pdf]

1. ODYMAĆ (2) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 odymåm
3 odymå

praes [1 sg odymåm.] ◊ 3 sg odymå (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Powodować, że coś nabrzmiewa, puchnie; inflare, inflationem facere Cn (2): [Odymam/ Inflo, sufflo. Volck Ooo3v.]
Zwrot: »odymać brzuch, żywot« = wzdymać [szyk zmienny] (1:1): Cżemu moſzcż ſzkodzi żołądkowi. (–) Bowiem ieſt barzo nie ſtrawny, á tak odyma żywot GlabGad H2v; RejKup Lv.

Formacje współrdzenne cf DĄĆ.

Cf ODYMAJĄCY

MM