[zaloguj się]
[pdf]

ODŻEGNYWAĆ SIĘ (1) vb impf

o, e oraz a jasne.

Fleksja
inf odżegnywać się
indicativus
praes
sg
3 odżegnywå się

inf odżegnywać się. ◊ [praes 3 sg odżegnywå się.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w. s.v. odżegnać się.

Zaprzestawać, nie chcieć mieć do czynienia z kimś a. czymś [czego]: A ty ieſzcze w głupſtwie ſwym obrón ſobie ſzukaſz, Czego rádniey miałbyś ſię odżegnywáć záwżdy. CiekPotr 56; [Bo tego z czego wielki dochód idźie/ miaſt/ wśi/ śrébrá/ złotá/ o co ludźie zá łby chodzą/ ón ſie odżegnywa. SenekaGórn 338].

Formacje współrdzenne cf ŻEGNAĆ.

LWil