[zaloguj się]
[pdf]

OGORZKNĄĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m praet ogorzknął, [og(o)rzkł].

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Napełnić się gorzkością [komu]: A gdym ie [książki] z-iadł ogorzknął mi żołądek [amaricatus est venter] moy. BudNT Apoc 10/10.
[Przen: Stać się przykrym, smutnym: Y ogorzkł im żywot ich [amarificarunt vitam eorum] w niewoli ćięſzkiey BudBib Ex 1/14 (Linde).]

Formacje współrdzenne cf GORZKNIEĆ.

KŁ