Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OGRODNI

Następne hasło: OGRODNICZKA »

OGRODNICZEK (1) sb m

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w ogrodnik).

Fleksja

	sg	pl
A	ogrodniczka
L		ogrodniczk(a)ch

sg A ogrodniczka. ◊ [pl L ogrodniczk(a)ch.]

Znaczenia

Dem. od „ogrodnik”
- 1. Od znacz. ‘człowiek zajmujący się uprawą ogrodu i sprzedażą wyhodowanych tam płodów’
- 2. [Od znacz. ‘chłop bezrolny, zagrodnik’]

Dem. od „ogrodnik”:

1. Od znacz. ‘człowiek zajmujący się uprawą ogrodu i sprzedażą wyhodowanych tam płodów’: Tá [cnota] wzniosłá ogrodnicżká z prochu Abactoná [= wzniosła z prochu ogrodniczka Abaktona] RybGęśli D3v.

2. [Od znacz. ‘chłop bezrolny, zagrodnik’:

Szereg: »ogrodniczek abo kmieć«: Po tych ogrodniczkach abo kmieciech należy dziesięcina LustrMaz I 93.]

KŁ