[zaloguj się]
[pdf]

OGRODNICZKA (1) sb f

Oba o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w ogrodnik oraz -ka).

Fleksja
sg
N ogrodniczka
A ogrodniczkę

sg [N ogrodniczka.] ◊ A ogrodniczkę.

Sł stp brak, Cn s.v. ogrodnik jarzynny, Linde bez cytatu.

1. Kobieta zajmująca się pielęgnacją ogrodu; hortulana, oleraria Cn: Pátrzay ná ogrodnicżkę w málucżkim ogrodzye/ Iáko oná z dáleká zábiega przygodzye. RejWiz 56.
2. [Chłopka pańszczyźniana, żona lub wdowa po chłopie bezrolnym: Z jednego ogroda, na którym siedzi ogrodniczka, zową ją Chorąza, płaci jednego roku gr 8 LustrRaw 56; LustrMaz I 65.]

KŁ