[zaloguj się]
[pdf]

OGRYŹĆ (3) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
inf ogryźć
praet
sg
3 n ogryzło
imperativus
sg
2 ogryź

inf ogryźć (1). ◊ praet 3 sg n ogryzło (1). ◊ imp 2 sg ogryź (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. ogłodać, Linde bez cytatu.

1. Oddzielić kawałki od całości gryząc dookoła; objeść; rodere Calag; adedere, ambedere, arrodere, circumrodere, derodere, obrodere Cn (2): Nagen. Ogryść. Rodere. Calag 361a.
Zwrot: »ogryźć zębami« (1): A ták obrzeż [paznokty długie] ku diabłu ieżli nożá nie maſz/ Tedy ogriź zębámi CzahTr L2.
2. Zostawić dookoła czegoś ślad gryzienia a. otarcia [co komu] (1): Vźrzał potym otárto/ około ná ſzyi/ A to coć łeb ogryzło/ towárzyſzu miły. Ten [pies] rzekł/ iż w nocy záwżdy/ ſtawam ná łáńcuchu RejZwierz 120.

Synonim: 1. ogłodać.

Formacje współrdzenne cf GRYŹĆ.

Cf OGRYZIENIE, OGRYZIONY, OGRYZŁY

ZCh