[zaloguj się]
[pdf]

OKOPYWANIE (2) sb n

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w okopanie); a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N okopywanié
L okopywaniu

sg N okopywanié (1). ◊ L okopywaniu (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. okopać.

1. Skopywanie, spulchnianie ziemi wokół rośliny; pastinatio Calep; ablaqueatio, circumfossura Cn (1): Pastinatio – Okopiwanię. Calep 761a.
2. Tworzenie czegoś dookoła przez kopanie (1):
Wyrażenie: »okopywanie granic« (1): Iáko wiele ieſt przycżyn/ iáko wiele drog/ do krzywoprzyśięſtwá wiodących/ ták w ſądźiech/ iáko też w okopywániu gránic [in finibus regundis]? ModrzBaz 140v.

Cf OKOPYWAĆ

LWil(iKŁ)