[zaloguj się]
[pdf]

OKWITAĆ (1) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w o-).

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 okwitåm
3 okwitå

praes 1 sg okwitåm. ◊ [3 sg okwitå.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. s.v. okwitnąć.

Przekwitać, tracić płatki; deflorere Mącz, Cn: Defloreo, Okwitam/ Przeſtawam kwitnąć. Mącz 131b; [RVmień ſwoyſki álbo Rumnek/ rodźi śię [...] z náśienia ktore śię z kwiećia wykruſzy gdy okwita Cresc 1571 278 (Linde)].

Formacje współrdzenne cf KWITNĄĆ.

Cf OKWITANIE

JDok