« Poprzednie hasło: ROZLEŹĆ SIĘ | Następne hasło: ROZLICZAĆ » |
ROZLEŻEĆ SIĘ (1) vb pf
o oraz pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w roz- oraz leżeć).
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | rozleżeli sie |
fut 3 sg rozleży sie. ◊ [praet 3 pl m pers rozleżeli sie.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (te same przykłady) – XVII w.
Przywyknąć do ciągłego leżenia, próżnowania, zasmakować w leżeniu, próżnowaniu; diu cubare assuescere Cn: Iuż go [mocarza] pychá wynieſie/ iuż mu wſzyſcy krzywi/ [...] A zda mu ſie iż nádeń nie máſz godnieyſzego. Więc ſie káżdy rozleży że cżyſty woł z niego/ Iuż mu wſzytko omierznie co ieſt przyſtoynego. RejWiz 28v.
[rozleżeć się w czym: naprzod czekał áż ſie w roſkoſzach Cymbrowie [...] rozleżeli/ y zlenieli/ potym dzień potkánia obrał mgliſty/ áby ná nieprzyiaćielá mogł ſnádnie bez wieśći vderzyć StryjKron 30 (Linde).
Szereg: »rozleżeć się i zlenieć«: StryjKron 30 (Linde) cf rozleżeć się w czym.]
Formacje współrdzenne cf LEŻEĆ.
SBu