« Poprzednie hasło: (OLBORNIK) | Następne hasło: (OLBORNIKOWY) » |
[OLBORNIKOW ai
Fleksja
G sg n olbornikow(e)go.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Przymiotnik od „olbornik” ‘poborca olbory, tj. czynszu z kopai hut kruszców’: Żadnego ołowiu od srebra nie będę odganiał albo tribował nikomu bez wiedzenia i dopuszczenia olbornikowego [połowa XVI w.] D. Molenda, Huty ołowiu w Małopolsce w XIV–XVIII w. [w:] Studia i materiały z historii kultury materialnej, LII, 1979, 163.]
FP