[zaloguj się]
[pdf]

OLSZA (7) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w olszowy); a pochylone.

Fleksja
sg pl
N olszå
G olszy
A olszą

sg N olszå (4). ◊ A olszą (2). ◊ pl G olszy (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

bot. Alnus Mill; olsza, drzewo z rodziny brzozowatych (Betulaceae); alnus Mymer1, BartBydg, Mącz, Calep, Cn (7): Iakom ya nyeprzyszeth na ymyenye opacz do lasza yesyonovego a nym porąbyl dw yesyenyv y szesczy olszy ZapWar 1505 nr 2006; Mymer1 20; BartBydg 7b; Mącz 7a,; Calep 55a; Więc dawſzy pokoy kmieć inſzey roboćie/ Podrąbił Olſzą ná rudáwym błoćie/ Y ták w porywcżą koryto vrobił/ Dłotem, wygłobił, Y cżołnem názwał ono dźieło nowe KlonFlis C3; [vrąbyly yeſzyen y pyen wypalili a wſzakoſz gy dobrze ſznacz, pothym olſzą złamano, pothym thyſz wyerzbę murſchaſthą ſczyoſznamy porambyly ZapWpol 1542 8/521, 1542 8/521 [2 r.]].
a. Drewno z drzewa olszowego (1):
Wyrażenie: peryfr. »olsza wydrożona« = łódź (1): [Początek cytatu cf wyżej] A wśiadſzy ćicho w olſzą wydrożoną/ W znák położoną. Od brzegu ſwego ośmielił ſię płynąć KlonFlis C3v.

Cf OLSZYNA

LWil, KŁ