« Poprzednie hasło: [OŁTARNY] | Następne hasło: OŁTARZNIK » |
OŁTARZ (1216) sb m
o- (33), ó- (4); o- : ó- BiałKat (2:4); -årz (367), -arz (4); -årz : -arz BielKron (50:3), RejAp (11:1); -årz- (774), -arz- (21); -årz- : -arz- OpecŻyw (7:2), KrowObr (59:1), Leop (64:2), OrzList (6:1), OrzRozm (59:1), BielKron (106:1), RejAp (32:1), BudBib (62:4), SkarJedn (14:2), SkarŻyw (46:6).
sg | pl | |
---|---|---|
N | ołtårz | ołtårze |
G | ołtårza | ołtårzów, ołtårzy |
D | ołtårzowi, ołtårzu | ołtårzom |
A | ołtårz | ołtårze |
I | ołtårzem | ołtårzmi |
L | ołtårzu | ołtårzach, ołtårz(o)ch, ołtårz(e)ch |
V | ołtårzu |
sg N ołtårz (86). ◊ G ołtårza (310). ◊ D ołtårzowi (41), ołtårzu (2); -owi : -u OpecŻyw (1:1), BielKron (4:1). ◊ A ołtårz (295). ◊ I ołtårzem (71); -em (8), -ęm (1) MurzNT, -(e)m (62). ◊ L ołtårzu (185). ◊ V ołtårzu (3). ◊ pl N ołtårze (15). ◊ G ołtårzów (55), ołtårzy (1) SarnStat; -ów (2), -(o)w (53). ◊ D ołtårzom (6); -om (1) ZawJeft, -óm (1) GosłCast, -(o)m (4). ◊ A ołtårze (127). ◊ I ołtårzmi (7). ◊ L ołtårzach (9), ołtårz(o)ch (2), ołtårz(e)ch (1); -(o)ch BielKron; -(o)ch : -(e)ch Leop (1:1); ~ -ach (5), -åch (4); -ach SkarKaz, SkarKazSej; -åch WujJud; -ach : -åch KrowObr (3:3).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.
- 1. Miejsce składania ofiar bóstwu (zwykle rodzaj stołu)
(1209)
- a. W judaizmie Starego Testamentu (tu też o ołtarzu niebieskim z wizji w Apokalipsie)
(569)
- W przen (1)
- Przen
(4)
- a) Wiara (3)
- α. Palenisko ołtarza (3)
- b. W chrześcijaństwie
(510)
- W przen (5)
- Przen
(126)
- a) Wiara, nabożność, religia, Kościół (101)
- b) Krzyż Chrystusowy (22)
- c) O Matce Boskiej (2)
- c. W innych kultach religijnych (zwłaszcza pogańskich) (118)
- a. W judaizmie Starego Testamentu (tu też o ołtarzu niebieskim z wizji w Apokalipsie)
(569)
- 2. n-pr astron. Nazwa gwiazdozbioru (7)
ołtarz czyj [= Boga] [w tym: pron poss (25), G sb i pron (13), ai poss (10)] (48): Omyię miedzy niewinnymi ręce moie/ á tak obſtąpię ołtarz twoy miły panie. WróbŻołt 25/6; A ſnadz y będę zoſtáwion áż przed ſámem ołtarzem boſtwá twoiego RejPs 65,125; LubPs G2, N4v, S6v, aa4; A źaſz [!] to nie ten ieſt Eſechiáſz/ ktory pokáźił wyſokośći Boże/ y ołtarze iego Leop 2.Par 32/12; BibRadz 2.Par 32/12, Ps 25/6; BielKron 85; RejAp 74v; BudBib 1.Reg 2/28, 33, 3.Reg 8/31, 2.Par 6/22, Eccli 50/14[15], Esth 14/8[9]; Ony twoie ołtarze/ z gruntu popſowali/ Y ſługi twe Proroki/ też wymordowáli. HistHel C3v, C4; BudNT Rom 11/3; A ktoby [...] vmyślnie bliżnego ſwego zábił/ tego y od ołtarzá mego oderwieſz áby vmárł. ModrzBaz 78v; KochPs 36, 71, 74, 77; ZawJeft 19 [2 r.], 34; LatHar 166; SkarKaz 119b, 315b. Cf »ołtarz Pański«.
W połączeniach szeregowych (16): Bo żydowie [...] wymyſlili rozmaité przyśięgi na niebo na kośćiół/ na ołtárz MurzNT 21; BibRadz Ex 35 arg, 2.Mach 2/5; zbudowáli dom Boży/ do ktorego wnieſli Arkę/ ſtoł/ ołtarze/ lichtarz/ nacżynia/ ſzáty BielKron 35v, 35v, 39v, 50v, 77; Támże im też roſkazano przypráwowáć ony máśći woniące/ y ony oleie przypráwne/ cżym mieli pomázowáć nacżynia ony/ y ołtarze ony/ y káplice ony RejPos 348v; BudBib Lev 16/33, 2.Mach 2/5; CzechRozm 72v, 85, 97v; CzechEp 170; Będą/ práwi [Ozeasz]/ śiedźieć [synowie Izraelowi] bez krolá/ bez páná/ bez ołtarzá/ bez ofiáry. SkarKazSej 666a.
W porównaniu (1): [Bóg poświęcił Marię Pannę] aby wzyuoczye yey lezal ieſus criſtus ſyn (bozy) yego yemu wboſthwye rowny bog y czlouyek/ aby lezal w zyuoczye yey yako w koſzczyele narodzywſzy ſyą/ lezal na yey rączkach yako na oltarzu PatKaz II 40.
W charakterystycznych połączeniach: chodzić do ołtarza, (po-, przy)nieść (4), przystąpić (przystępować) (2), przywieść; (wy)lać wkoło ołtarza (na ołtarzu) (10); wziąć z ołtarza (3), zrzucić (3); odstąpić od ołtarza, wyniść (wychodzić) (3); sta(ną)ć u ołtarza (wedle ołtarza) (6); iść (przyść) ku ołtarzu (ołtarzowi) (4), przystąpić (2); (o)czyścić ołtarz (3), (po-, w-, wy)kropić (wkoło) (14), polać, sprawić (3), uczynić (13), wyrzucić, zburzyć; klęczeć przed ołtarzem, modlić się, postawić, sta(ną)ć (4), zostawić (2); gorzeć na ołtarzu (3), położyć (2), stać; ołtarz drzewiany, kamienny (z kamienia) (7), wielki, z ziemie.
»palić (a. popalić, a. spalić, a. zapalić) na ołtarzu« = adolere a. incendere super altare Vulg; comburere a. suffire (facere) in altari a. super altare PolAnt [szyk zmienny] (19): ktorzy [Żydowie] ná Ołtarzách kámiennych ćielce/ kozły/ y barány palili/ kiedy ofiárę Panu Bogu tzynili KrowObr 102v; Leop Lev 1/17, 8/21; Potym kápłan zápali to ná ołtarzu/ iáko wdźięczną potráwę Pánu z ofiáry zápaloney. BibRadz Lev 3/11, Lev 3/5, 16, 7/31; BielKron 37v [2 r.], 38, 38v; Záś wnętrze iego y goleni iego omyie wodą/ j ſpali ofiarownik ono wſzjtko ná ołtarzu całopalenim ogniſtym BudBib Lev 1/9, Lev 1/13, 15, 17, 2/2, 9, 7/5, 4.Reg 23/16.
»poświęcić (a. poświęcać) ołtarz; poświęcanie ołtarza« = dedicare altare; dedicatio altaris Vulg; sanctificare altare PolAnt (4;3): Káżde Kxiążę niechay offiáruie dáry ſwoie ku poświęcániu ołtarzá Leop Num 7/11, Num 7/10, 2.Par 7/9; BielKron 37v; Bo poświęcę namiot zgromádzenia y ołtarz/ y Aharona y ſyny iego poświęcę/ áby mi ofiárownikámi (byli.) BudBib Ex 29/44; SkarKaz 454a.
»przysiąc (a. przysięgać), przysięga na ołtarz« = iurare in altari PolAnt, Vulg (4:1): Także téſz mówicie ktoby przyśiągł na ołtárz nic nieieſt/ Lecz ktoby przyśiągł na dár ktoryto na nięm ieſt/ winien ieſt MurzNT Matth 23/18, k. 21, Matth 23/20; WujNT Matth 23/18, 20.
»przy ołtarzu służyć; ołtarzowi usługiwać, służący« = być kapłanem [szyk zmienny] (1;7:7): OrzRozm D4v; LatHar 127; Niewiećie iż ći ktorzy w świątnicy robią/ rzeczy z świątnice pożywáią: á ktorzy ołtarzowi vſluguią [qui altari deserviunt]/ vczeſtnikámi ſą ołtarzá? WujNT 1.Cor 9/13.
»(z)budować, (po)stawić ołtarz; budowanie ołtarza« = aedificare a. exstruere altare Vulg, PolAnt; constituere a. ponere altare Vulg; firmare altare PolAnt [szyk zmienny] (53:16;1): KrowObr 216; Spoſob budowánia ołtarzá Pánu opiſſuie. Leop Ex 20 arg; Kupił thedy Dawid plác [...] y zbudował tám ołtarz Pánu Leop 2.Reg 24/25, Gen 8/20, 26/25, Ex 30/6, 2.Reg 24 arg, 18 (11); BibRadz Gen 8/19[20], 12/7, 8, 13/18, 22/9 (11); BielKron 5v, 11 [2 r.], 11v, 13, 14 (17); Gdiż tu nie woła ten Prorok s. Pálcie ofiáry/ buduycie ołtarze/ iáko żydowie cżynili. RejPos 14, 319v; BudBib Gen 12/7, 8, 22/9, Deut 27/5 [2 r.], 6 (13); HistHel Cv; Y kupił ſobie zá ſto owiec/ cżęść roley: [...] gdzie poſtáwił ołtarz Pánu Bogu SkarŻyw 348, 270, 283 [2 r.], 347, 502, 504; Y záśię z Arki wyſzedſzy Ołtarz z źiemie zbudowawſzy. Czyniłem ná nim ofiárę MWilkHist G; CzechEp 190 [2 r.], 249; Nie cżyńćie ſobie Bogow śrebrnych/ áni złotych Bogow vcżynićie ſobie. Alę ołtarz poſtáwićie mi. KołakSzczęśl Bv; WysKaz 30; Nie godźiło ſię nikomu ná inſzym mieyſcu ofiar czynić y ołtarzá budowáć/ iedno ná onym/ gdźie mieſzkał ieden nawyżſzy kápłan SkarKaz 40a.
»ołtarz pański, boży, Jehowy, Boga« [w tym: Jehowy Boga (1)] = altare Domini (Dei) Vulg, PolAnt (6:4:4:3): Tám ya wnidę przed ołtarz Páná Bogá moyego LubPs M; Leop Deut 26/4; Támże dniá onego vſtháwił ná nie áby drwá rąbáli y wodę czerpáli zgromádzeniu/ y do Ołtarzá Páńſkiego BibRadz Ioz 9/27, 3.Reg 8/54, 2.Par 35/17, 1.Mach 1/57, 62; OrzRozm G2; A ofiárownik kropić będzie krwią ná oltarz Iehowy BudBib Lev 17/6; Niemaſz ſádzić ſobie gáiu żadnego drzewá przy ołtarzu Iehowy Boga twego BudBib Deut 16/21, 2.Par 29/19, 21; HistHel Cv; kazał im názáiutrz kádzielnicę nágotowáć/ y znimi wniść przed ołtarz Boży. SkarŻyw 492, 50, 504.
»rog(i) ołtarza, u ołtarza, wkoło ołtarza« = ozdobne rogi w kątach ołtarza (zwykle złote) symbolizujące moc Boga, skuteczność ofiar i modlitw; cornu altaris PolAnt (5:1:1): BibRadz 3.Reg 2/28; Moiżeſz pálec rozmocżył we krwi iego/ pomázał rogi v ołtarzá [...] iáko Pan Bog przykazał. BielKron 37v; á wzyąwſzy [Aaron] krwie Cielcowey y Koźley/ wyleie ná rogi w koło ołtarzá. BielKron 38v, 74, 76; potłocż moc ich/ iſz vmyſlili zgwáłćić mieyſce twe święte/ [...] y rog ołtárzá twego żeláżem połámáć. BudBib Iudith 9/8, 3.Reg 2/28.
»ołtarz święty« = altare sanctum Vulg, PolAnt [szyk 7:1] (8): Leop Eccli 50/12; hnet tám vźrzyſz Dawidá Krolá/ á Sámuelá Kápłaná ſłużącego z Krolem Dawidem Ołtarzowi Swiętemu OrzRozm D4v; BudBib Ex 29/37, Eccli 50/11 [12]; Ołtarz twóy święty kołem rádośći Otoczę KochPs 36, 64, 71, 195.
»ołtarz ubłagania« (1): Wſzytki owce zgromadzą ſię k tobie z Kedár/ á báráni z Nábáiothu będą tobie ſłużyć/ będą ofiárowáni ná ołtarzu vbłagánia mego [Ascendet super bene gratum altare meum] BibRadz Is 60/7.
»ołtarz miedziany« = ołtarz całopalenia; altare aeneum a. aereum Vulg, PolAnt (11): Przyſtąpił tedy Sálomon do Ołtarzá miedziánego/ przed przybytkiem przymierza Páńſkiego/ y offiárował ná nim tyſiąc offiar Leop 2.Par 1/6, 4.Reg 16/14, 15, 2.Par 1/5, 7/7; Z ktorych [talentów miedzi] poſpráwował Podſtáwki do Drzwi Przybytku zgromádzenia/ y Ołtarz miedźiány z Roſztem iego Miedźiánem/ y ze wſzytkiem naczyniem náleżącem k niemu. BibRadz Ex 38/30; BielKron 77, 88v; BudBib 4.Reg 16/14, 2.Par 1/5, 6.
»ołtarz palonych (a. zapalnych) ofiar (a. obiaci) (a. zapalnej ofiary), całopalenia, ofiar zupełnych, palenia, ku paleniu ofiar (a. obiat), do (a. dla) palonych ofiar, na całopalenia« = altare holocausti Vulg, PolAnt; altare in holocaustum PolAnt (6:3:2:2:2:1:1:1); Ktorzy gdy te rzecży podnieſli przed Pánem/ záſie wźiąwſſy z rąk ich/ ſpalil ná ołtarzu offiar zupełnych Leop Lev 8/28, 1.Par 6/49; Tem pomáżeſz Przybytek zgromádzenia [...]. Y Ołtarz theż palonych ofiar/ ze wſzytkiem naczyniem iego BibRadz Ex 30/28, Ex 31/9, 35/16, Lev 4/7, 1.Mach 4/44; Vcżynicie theż ołtarz ku paleniu obiat z drzewá Setim BielKron 33v, 33v [2 r.], 35v, 37v, 38v; To ieft dom Iehowy Bogá (náſzego) y to ołtarz ná cáłopalenia Izráelſkie. BudBib 1.Par 22/1, Ex 38/1, 1.Par 21/26, 29, 2.Par 29/18.
»ołtarz ofiar spokojnych« (1): offiárował/ zupełne y ine offiáry y napoyne/ y wylał krew (około ołtharzá) offiar ſpokoynych/ ktore był offiárował ná ołtarzu. Leop 4.Reg 16/13.
»ołtarz złoty« = ołtarz kadzenia; altare aureum a. auri PolAnt, Vulg [szyk 11:1] (12): Tákże ná Ołtarzu złotem rozpoſtrzywſzy oponę hiácyntową przykryią go przykryćiem z ſkor borſukowych BibRadz Num 4/11; Tedy ſzoſty Anioł zátrąbił/ y ſłyſzałem głos ieden ze cżterech rogow ołtarzá zlotego/ kthory ieſt przed ocżyma Bożemi. BibRadz Apoc 9/13; BielKron 77, 88; áby ie [kadzidła] oddał z modlitw ſwiętych wſzytkich ná ołtarzu złothym RejAp 71, 81; BudBib Num 4/11, I 79c marg; BudNT Apoc 8/3; WujNT 124, Apoc 8/3, 9/13.
ołtarz czyj [= Boga] (1): Boże niezwyćiężony/ dom/ y gniazdo moie/ Są wſzech naświętſze ołtarze twoie. KochPs 126.
ołtarz czyj [= Boga] [w tym: ai poss (7), G sb i pron (5), pron poss (4)] (16): OpecŻyw 157; iuſz tedy mamy ieden tylko Ołtarz Paná Iezu Kryſta KrowObr 102v; OrzRozm G3; gdźie w Modlitwách Kápłáńſkich/ ktore Pánu Bogu v iego ołtarzá bywáią cżynione/ ma też ſwe mieśce zálecenie vmárłych. WujJud 201, 240; SkarŻyw 58; Tuć twe Ołtarze wſzechmogący Pánie/ [...] gdźie z wiernemi obcowánie. ArtKanc K8; SkarKaz 316b. Cf »ołtarz Pański«.
W połączeniu z imieniem patrona (9): Thu Ołtarz Swiętego Iácká/ Kántego/ Fránćiſſká/ Brykcego/ Dominiká. KrowObr 219v; BielKron 373, 386; gdy raz wedle zwycżáiu/ v tegoſz wielkiego ołtárza Pánny Máryey/ nabożnie ſię modlił SkarŻyw 570, 318 [2 r.], 352, 519 [2 r.].
W połączeniach szeregowych (41): Yeſcze tez kv ſądu dvchownemv przyſlvſſecz ma rozprava a podavanie koſczielne Plebanyei oltarzow, praebend y ynnych beneficii. ComCrac 21; Nienaydziez w polſce zadnego Claſtoru/ albo koſcioła/ oltarza/ y kaplice/ ktory by był ku chwale panu bogu zbudowan/ Ale ſą zbudowane y nadane ku chwale ſtworzenia iego SeklKat E2, Y4; RejKup i6, k8; KromRozm III K7v; Bo skąd mszy najmowanie, ołtarzow, klasztorow, kanonijej et in genus fundowanie, z czego wszyćkiego urodziło się im takie panowanie Diar 70; A Iż tym cżárom ieſzcże niekoniec/ niemogłem ſie w ſthrzymáć/ ábym niemiał teſz vkázáć/ iáko tzáruiećie Kośćioły/ Káplice/ Ołtarze/ Zwony/ Smyntarze/ Kielichy/ Pátyny/ Ornaty/ y inſze Graty. KrowObr 100v, 76, 78 [2 r.], 86v, 100, 100v (24); RejAp 152; RejPos 348v; GrzegŚm A4v; SkarŻyw 412; CzechEp 362; SarnStat 215; SkarKaz 84a, 455a, Ooooc; y ſtára ſię ábyśćie nie byli/ bez kápłaná/ bez ołtarzá/ bez náuki/ y zátym bez Bogá. SkarKazSej 666a.
W przeciwstawieniu: »w(e) żłobie ... na ołtarzu« (3): A ty widziſz (Chryſtuſa) nie w żłobie ále ná Ołtárzu/ nie widziſz białey głowy/ coby go ná ręku piáſtowáłá/ ále Kápłaná. SkarŻyw 28, 91; WujNT 9.
W porównaniach (4):
~ Jako comparatum (3): Dáy mi proſſę cie abych z oltárza ſwiętégo twégo/ iako s krzyża ſwiętégo cialo twoie práwdziwé ij żywé/ w ſwiątoſci doſtoynie przyiątz OpecŻyw 157; OrzQuin Nv; Oná ofiárá ná krzyżu ieſt iáko ſtudnia/ á tá ná ołtarzu iáko wiádro/ ktorym ſię tá kreẃ Páńſka czerpa/ y ná zbáwienie náſze niekrwáwnie wylewa. SkarKaz 158a.
Jako comparandum (1): Ołtarz ten wykłádáią ofiárę ábo śmierć kryſtuſowę/ ktorey będąc podobni iáko ołtarzowi/ będą theż y zmarthwychwſtániu podobni. GrzegŚm 61. ~
W charakterystycznych połączeniach: iść (przyść) do ołtarza (3), (przy)nieść (2), przystępować (3); odstąpić od ołtarza, uciec; klęczeć u ołtarza (przed ołtarzem) (2), stać (5); brać z ołtarza (2), podać, wziąć, zrzucić (3), zwalić (2); iść (przyść) ku ołtarzowi (6); czarować ołtarz (4), gotować (2), uczcić, uczynić (2), wyrzucić (2), wywrocić (wywracać) (2), zburzyć (2); (po)kłaść (spokładać) na ołtarz (4), włożyć (2); padać na oblicze przed ołtarzem, poklękać, na twarz leżeć, o ziemię uderzyć; położyć na ołtarzu, posadzić, postawić, ołtarz kamienny (2), marmurowy, miedziany, sosnowy.
»ofiarować, ofierowan (a. ofiarowany) na ołtarzu« [szyk zmienny] (4:2): BierRaj 21v; KrowObr 41v, 178; Azaſz ś. Auguſtyn ná wielu mieścách iáſnie nie mowi; że ná ołtarzu Ciáło Chriſtuſowe ofiáruią? WujJud 244v; ReszPrz 18; WujNT 604.
»poświącać ołtarz; poświącanie ołtarza; poświęcony (a. poświącany) ołtarz« [szyk zmienny] (8;7;7): tam ze y oltharze poſzwyącza [biskup] gdzye czyalo boze lezecz ma telko vemſzy PatKaz II 39v; KromRozm III K7v; Niechay będzie ten Ołtarz poſwięcony Bogu wſzechmogącemu KrowObr 101, 100, 100v, 101 marg, 102 [2 r.], 102v (14); BielKron 153; SkarŻyw 412; nie cżłowiekowi áni Angiolowi/ áni tylko ná ołtarzu poświęconym/ ále wſzędźie ieſt ofiarowána/ BOgu ofiárá cżyſta ReszPrz 18; Poydźieſz fortunnie/ ô błogoſłáwiony Páńſki/ przed ołtarz Bogu poświęcony GrochKal 26; WujNT 98, 853.
»na ołtarzu poświącać, (po)święcon(y) (a. poświącany)« (2:4): BierRaj 20; EVtycyanus Tuſkus Papież/ ten był vſtáwił áby nowe zboża y owoce káżdy rok były ná ołtarzu święcony BielKron 153; Kápłan naywyżſzy [...] nic inégo nie ieſt/ iedno vſtá Tróyce S. przez któré Pan Bóg [...] Ciáło y Kreẃ ſwą ná Ołtarzu nam poświąca OrzQuin L3v; BiałKat 243v; SkarJedn 231; oley ktorym okrzczone pomázuią/ ná ołtarzu bywa poświącány. WujNT 429.
»służyć, służący u ołtarza; służyć ołtarzowi; służba, sługa ołtarza« [szyk zmienny] (4:1;3;2:2): Dyakon ma ſlużyć v Ołtarzá/ krzćić y kázáć. KrowObr 123; A ſłuſzna rzecż ieſt/ áby kto ołtarzowi ſłuży/ z ołtarzá też ſwą żywność miał. WujJud 161v, 230v, 240v; SkarJedn 238, 321, 345; Synowie moi/ ktorych Pan Bog do ſłuſzby ołtarzá ſwego powołał: boſo chodzćie po tey ziemi SkarŻyw 454, 320; áby wſzyścy ołtarzá Páńſkiego ſłudzy/ tych cudownych táiemnic/ [...] vcżeſtnikámi ſię sſtawáli. LatHar 252; Prebendarzowi [...] ná kożdé Suché dni bywáią dawáné dwie grzywnie/ á nie więcéy: który nie ma mieć iedno iednégo ſługę w górách/ á iednégo v Ołtarzá ſłużącégo [ad altare ministrantem JanStat 43]. SarnStat 377; SkarKaz Ooood.
»ołtarz Krzyża świętego« = ołtarz z relikwiami Krzyża św. (1): Trzy dni przed wielką nocą [...] przed ołtarzem krzyża S. ábo ſtałá ábo ná twarz leżáłá. SkarŻyw 160.
»ołtarz pański, boży, Boga« (4:3:1): tam ze to uſlyſzawſzy [Oktawian] oltarz zbudoual y napyſal to yeſt oltarz boga ſyna bozego zyuyączego PatKaz III 104v; KromRozm I K; Wiárá ſię Kátholicka roſtárga/ á ołtarze Boże ludżie [!] Beſtyom podobni rozmiecą. SkarŻyw 58, 58; LatHar 252; Do ołtarzá Páńſkiego/ ábo do ktoregożkolwiek ſákrámentu/ nie będąc w miłośći żaden nie przyſtępuy WujNT 21; WysKaz 38; SkarKaz 455b.
»ołtarz święty« [szyk 4:2] (6): OpecŻyw 157; OrzRozm G3; Ci Diákonowie ná to obráni byli/ áby oboim ſtołom ſłużyli/ ták świętym ołtarzom/ iáko y ſtołom poſpolitym. WujNT 419; SkarKaz 155a, 243a; SkarKazSej 680b.
»wielki ołtarz« = ołtarz główny; altare summum JanStat [szyk 6:5] (11): Pothym wſzytcy poklęknęli przed ołtarzem wielkim/ poki Antifonę [...] y Kolektę ſpiewano. BielKron 330v, 329v, 330v, 376, 401v, 425v; Potym przyſzedſzy Biſkup Krákowſki do wielkiego Ołtarzá/ mowi do Arcybiſkupá głoſem. StryjWjaz C4v; SkarŻyw 368, 570 [2 r.]; SarnStat 1124.
»ołtarz i ofiara« [szyk 3:1] (4): á oſobne od Kośćiołá Powſzechnego Ołtarze y ofiáry wymyślaćie. WujJud 9v; WujNT Hebr 13 arg; SkarKaz 455a marg, 457a marg. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.]
»ołtarz poświęcić« (1): Iákoż dáleko więcey [...] obecność iego [Chrystusa] w S. Sákrámenćie/ onę ziemię y wſzytkie kośćioły y ołtarze Chrześćijáńſkie poświęćiłá? WujNT 424.
ołtarz czego (1): Poſtawmy w nim [kościele serca] ołtarz pokory y pokłonu SkarKaz 457a.
ołtarz czyj [w tym: pron poss (2), ai poss (2)] (4): BOG ſye mśćił záwżdy krzywdy Ołtarzá ſwego. OrzRozm Gv marg; OrzQuin Y. Cf »ołtarz boży«.
W połączeniu z nazwą wyznania (2): mamy w Polſzce Ołtarze Arryáńſkie/ mamy Ołtharze Neſthoryáńſkie OrzRozm Gv.
W połączeniach szeregowych (8): Ale iż [kacerze] w iednośći Kośćiołá ſ. Krześćijáńſkiégo nie ſą/ przeto martwa wiárá/ przeklęté Ołtarze/ fáłſzywi Kápłani/ obłudni Królowie/ łotérſkié Kroleſtwá ſą ich. Ale náſzá święta Polſká/ [...] ma w ſobie prawdźiwégo Królá/ prawdźiwégo Kápłaná/ prawdźiwy Ołtarz/ prawdźiwą Wiárę OrzQuin I2v, A2v, Iv, I3, N3; SkarŻyw 504; tákże y ſtolec prawdy ná ś. Pietrze zbudowány ieden. Drugi Bog/ drugi kápłan/ drugi ołtarz być nie może. ReszPrz 108.
W porównaniach (3): A kto przećiwko temu mowić co może/ álbo kto tego niewidźi/ iż Kroleſtwo Polſkie wſzytko z Ołtarzá/ iáko z ſkrynice iákiey wypłynęło OrzRozm K4; któré to Króleſtwo Polſkié/ ná Królu/ ná Kápłanie/ ná Ołtarzu/ ná Wierze/ iáko ná iákich czterzech węgléch/ ſpráwą Boſką poſtáwióné OrzQuin Iv, H3.
W charakterystycznych połączeniach: bronić ołtarza (2); odstąpić (odstępować) od ołtarza (2); odwrocić się do oltarza; stać przy ołtarzu (2); iny ołtarz (2), prawdziwy (2), przeklęty, starodawny.
»ołtarzowi służyć; sługa, służba ołtarza« (7;1:1): potym tárgnęliſmy ſye/ ná ſługę Ołtarzá tego/ to ieſt ná Kápłaná OrzRozm C3v, D3, D4, Nv [4 r.], V2; máią téż Kácérſtwá Miniſtrá ſwoiégo/ ále Ołtarzá nie máią/ któremuby ten to Miniſter ſłużył OrzQuin I2.
»ołtarz kacerski« (1): ná oko widźimy [...] co ſye theż y dźiś ſąśiadom náſzym dźieie/ ktorzy z tych Ołtarzow kácerſkich nowych ſzyie ſobie połamáli OrzRozm G2.
»ołtarze nowe« [szyk 3:1] (4): tho wiedz pewnie/ ieſliże ná tym Seymie ſye nieuznamy/ á tych Ołtarzow nowych z Polſki niewykorzenimy/ że po Seymie rychło pomſthá Boża nád námi ſye okaże znáczna OrzRozm G2, Gv [2 r.], G2.
»ołtarz służby bożej« (1): Oná [ojczyzna] wſzczepiłá tu ołtarz ſłużby Bożey/ y ofiar przedźiwnych/ z ktorych wam vbłagánie Bozkie záwżdy płynie. SkarKazSej 666a.
»ołtarz święty« [szyk 8:1] (9): Krol Kroleſtwu ſwemu pożytecznym Krolem/ broniąc Ołtarzá Swiętego był OrzRozm Nv, C2v, F, V2; OrzQuin N3, Y; A toć ieſt ten ſwięty ołtarz náſz y thu ná ziemi y tám ná niebie/ pod ktorim ołtarzem á pod beſpiecżeńſtwem iego vſtáwicżnie wierni iego vżywáią pokoiu/ roſkoſzy/ rádośći RejAp 60v, 61, 73.
»(albo) ołtarz, (albo) kapłan, (a, albo) krol« [szyk zmienny] (14): Widźiſz że ty w tey obietnicy Przyśięgi Krolewſkie/ iáwnie wyráżone/ one trzy głowne rzeczy/ ná ktorych záwiſło Kroleſtwo Polſkie/ ktore ſą Ołtarz/ Kápłan/ Krol. OrzRozm F, D3 [2 r.], D4 [2 r.], Ev, E2v, E3, Nv; OrzQuin C, H3, I, I3 [2 r.]. [Ponadto w połączeniach szeregowych 5 r.]
»ołtarz, (to jest) kościoł« (2): OrzRozm F4; Cżemuśćie P: Bogá/ to ieſt/ iednośći y miłośći Chrześćiáńſkiey odſtąpili/ á innyśćie ſobie Ołtarz/ inny Kośćioł vcżynili SkarJedn 335.
»ołtarz, (i) wiara« [szyk 1:1] (2): OrzQuin L4v; O by dziś w to pilnie y zboiáznią weyrzeli Pánowie/ [...] iáko ćierpiąc rozerwánie tákie/ y nie krocąc go gdy mogą: ſami karáni będą y zgubę ſwoię z tákich niezgod rozerwánia y wiela wiar y ołtárzow/ vcżuią. SkarŻyw 504. [Ponadto w połączeniach szeregowych 6 r.]
ołtarz czyj (1): gdy iuż miłośćiwie racżył [Chrystus] dokońcżyć wſzythkiego ná onym ołtarzu ſwoim krzyżá ſwiętego/ ná kthorym dobrowolnie ofiárowáć racżył cżłowiecżeńſtwo ſwoie Bogu Oycu ſwemu RejPos 157.
»ołtarz nawyższej ofiary« (1): Krzyż ten iż był naczyniem náſzego odkupienia y ołtarzem nawyżſzey ofiáry/ oſobliwie przez dotykánie/ noſzenie y ofiárowánie Ciáłá y krwie Páná náſzego poświęcony WujNT 382.
ołtarz czego [= czyj] (1): PANNO/ nád wſzytkie chwálebna od wieku/ Corko/ małżonko/ mátko wſzechmocnego/ Ołtarzu chlebá/ żywy GrabowSet L2v.
ołtarz czego [= czym będący] (1): poſzwyącyl yą [Marię Pannę] duch ſzwyąty [...] koſzczyolem wktorem myalo lezecz dzyeuyącz myeſyączy czyalo boze na oltarzu wnątrznoſzczy yey nayczyſtſzych panyenſkych PatKaz II 42.
ołtarz czyj [= komu poświęcony; w tym: ai poss (7), G sb i pron (6)] (13): Socrates weſnie widział ano mu przynieſiono od ołtarza boginiey Veneri ktory był w Achademiej, łabęcia BielŻyw 79; Leop 4.Reg 11/18, 21/3; Gdy thedy wſtáli ráno mieſzczánie/ vyzreli rozwálony Ołtarz Báálow BibRadz Iudic 6/28, Iudic 6/25, 30, 31; BielKron 50; Iey [Fortunie] gwoli murem ważne kośćioły ſtáwiáli. Chędogiem złotem ołtarze iey przypráwuiąc/ A ná nich wonne ofiáry ſpráwuiąc. WitosłLut A6. Cf »ołtarz bałwański«, «bogow ołtarz«.
ołtarz czyj [= wyznających dany kult; zawsze: G pron] (7): Rzep y oſet wyrośćie ná ich ołtarzoch Leop Os 10/8, Deut 12/3, Os 10/2; BibRadz Os 12/11[12]; BielKron 45; BudBib Ex 34/13; tym ſpoſobem/ ábyśćie pokoiu niecżynili z obywátelmi tey ziemie: ále żebyśćie ſię ich bałwochwálſtwem zbrzydziwſzy/ ołtarze ich zburzyli. SkarŻyw 557.
W porównaniach (2):
~ Jako comparatum (1): Záiſte Galáád dopuśćił ſię złośći/ á záprawdę prożnymi ſię ſtáli/ ofiárowali woły w Gálgál/ á ołtarzow ich pełno po zagoniech polnych iáko kop kámienia. BibRadz Os 12/11[12].
Jako comparandum (1): On iák náznáczona Ofiárá/ ku ołtarzóm/ gdy bywa wiedźiona/ Poſtępuie ze wſtydem GosłCast 57. ~
W połączeniach szeregowych (9): SeklWyzn 2v; BibRadz 1.Mach 1/50; Ten [Aza] oycowſkie báłwochwálſtwo wykorzenił s pokolenia Iudá/ y mátce ſwey Mááthán w tym nie przepuśćił/ popalił iey ołtarze/ modły/ y ſzkáráde obrázy/ pryápy/ iáſkinie cżártowſkie BielKron 83v, 44, 86v, 90v; A iáko záśię tym Pan błogoſłáwić racżył/ ktorzy wymyſły ludzkie káźili/ niſzcżyli/ ony węże miedźiáne łamáli/ one láſy/ ony ołtarze wymyślne/ ony báłwány tłukli/ rąbali/ palili WujJudConf 9v; BudBib 1.Mach 1/50; SkarŻyw 504.
W charakterystycznych połączeniach: namnożyć ołtarzow; przystąpić do ołtarza (ku ołtarzowi) (3); palić (popalić, spalić) ołtarz(e) (4), poburzyć (2), pokazić (2), połamać, poprzewracać, (po)psować (2), rozrzucić (2), rozwalić (3), wniwecz obrocić, uczynić (3), wyrzucić, wywrocić, zburzyć (2); położyć na ołtarzu, stać.
»palać na ołtarzu« (1): y palali thám zápal wonnych rzecży ná ołtarzech/ ná kxtałth pogánow ktore był Pan Bog wyplenił od oblicża ich Leop 4.Reg 17/11.
»bogow ołtarz« (1): A przy bogów ołtarzu/ gdźie w przód źiemię ſkropił Krwią ſyná mégo/ łſknący miecz w mężu vtopił. GórnTroas 10.
»gorne [= na górze] ołtarze« (3): Pokáźił [Ezechiasz] gorne ołtarze BielKron 88v, 88, 90v.
»ołtarz pogański« (1): Bo ieſli kogo do niego odnieśiono/ iſz zá onych dobrych Krolow/ ktory Chrześćiánin/ ábo ołtarz pogáńſki obálił/ ábo kośćioł ſpalił/ ábo ofiáry rozmiátał: tedy ie/ ná ſamo odnieśienie [...] zábijáć kazał. SkarŻyw 130.
»poświęcony ołtarz« (1): W ten cżas/ oycże/ áni iuż bogom ſwym dufay/ Ani śię poświęconych ołtarzow łápay KochOdpr D2.
»ołtarz i bużnica« (1): Y popſował po wſſyſtkiey źiemi Iudſkiey ołtarze/ y bużnice [aras et fana] Leop 2.Par 14/5.
ołtarz czyj (1): POkoiu moy drogi/ Pokoiu Szláchetny/ Piękney zgody Synu hoynoletny/ Bądź zemną pokim żywy/ wſzák też twoie Ołtarże lubię nád wſzyſtkie boie. RybGęśli B3v.
JDok