[zaloguj się]
[pdf]

OŁTARZYK (2) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w ołtarz); a pochylone.

Fleksja
sg pl
N ołtårzyk ołtårzyki
I ołtårzyki(e)m
L ołtårzyku

sg N ołtårzyk (1). ◊ I ołtårzyki(e)m (1). ◊ [L ołtårzyku. ◊ pl N ołtårzyki.]

Sł stp notuje, Cn w zest. ołtarzyk domowy, Linde XVII w.

Dem. od „ołtarz” (2): Arula, Ołtarzik/ in Bibliis. Mącz 17b.
a. W chrześcijaństwie (1): [kaplica murowana, w niej ołtarzyki 2, 2 obrazy i ławka kościelna LustrWpol I 71.]
α. Boczny ołtarz w kościele (1): Nie śrzodyć to ábo piątki ſuſzyć/ nie pięćći tho paciorkow przed káżdim ołtarzykiem ſpiać RejPos 327v; [w kościele dominikanów tamtecznych [...] stał obraz jego [św. Jacka] papierowy drukowany na ołtarzyku [...] pod wielkim kórem [= chórem] po lewej ręce. DiarPeregr 63].

JDok