[zaloguj się]
[pdf]

OMEN (1) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é.

Fleksja
sg
N omen
A omen

sg N omen. ◊ [A omen.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znak, przepowiednia, zjawisko uznane za zapowiedź czego [omen – sądzenie albo prowokowanie na fortunę albo nieszczęście, które się tak znienacka już komu wyrwie Mącz 269a; – Wieszczba o przyszłym szcześciu albo nieszcześciu Calep; znak przyszłego przypadku dziwny, który bywa na niebie, na powietrzu, na płodzie dziwnem ‒ omen Cn]: OMEN I. KOCHANOWSKIEGO. KochCz A3v; [Krol Stephan zá zwycięſtwo/ iemu podziękował Piękne omen na drugie/ ſobie obiecował. Bo też iuſz Połocká/ w ten czás z Wilna mierzył/ Pod ktory tegoż roku/ fortunnie vderzył. RymszaDeket 11].

MŚ