[zaloguj się]

ROZŁAZIĆ SIĘ (1) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 rozłazi się
praet
sg
3 n rozłaziło się
conditionalis
pl
3 m an by się rozłazili

praes 3 sg rozłazi się.[praet 3 sg n rozłaziło się.con 3 pl m an by się rozłazili [cum sb: ptacy]. ]

stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

1. Prawdopodobnie: Rozdzielać się, rozsypywać, niszczeć z powodu osłabienia struktury wewnętrznej:
Szereg: »upadać i rozłazić się«: Ano gorá vpada (y) rozłázi ſię [cadens defluet] á ſkáłá przeſtępuie z mieyſcá ſwego. BudBib Iob 14/18.
2. [Rozpraszać się, rozchodzić się w sposób niekontrolowany w różnych kierunkach; dilabi, dispalari, disserpere Cn: Z lepem ná obćiętym drzewie iáko maſz doſtáwáć ptakow. [...] w ktore kárbiki maſz wtykáć noſzki z lepem/ [...] maſz obetknąć w koło siatecżkámi/ iákoby oſkrzydłkiem/ dla tego żećby oni ptacy nie rozłáźili ſie/ gdy będą ſpádáć z drzewá z noſzkámi ná źiemię. CygMyśl H4v.
a. Przen: O pieniądzach: być wydawanym bez widocznego pożytku: Co ſye wſſyćko tu y owdzie ládá iáko rozłáziło/ á iáko go niecżyniło bogatſſym/ ták nietrwáło było/ bo iáko mowią/ zle nábyte poſpolićie zle ginie. LorichKosz 130 (Linde).]

Formacje współrdzenne cf LEŹĆ.

PP