Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OMYCIE

Następne hasło: OMYĆ »

[OMYCIEL sb m

Tekst nie oznacza ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w o-); prawdopodobnie -ciél, -ciel-.

Fleksja

	sg
N	omyciél
I	omyciel(e)m
L	omycielu

sg N omyciél. ◊ I omyciel(e)m. ◊ L omycielu.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

[Ten, kto omywa, oczyszcza coś za pomocą wody; przen: o św. Janie Chrzcicielu, chrzczącym i zapowiadającym przyjście Chrystusa]

Ten, kto omywa, oczyszcza coś za pomocą wody; przen: o św. Janie Chrzcicielu, chrzczącym i zapowiadającym przyjście Chrystusa: Szedł omićiel pzet [!] Krolem Izráelſkiem/ iáko ſam wiznáwał [Vulg Mar 1/4–8] FarnZnaj 53; Ieſli ſin Bożi niebił przed omićielem/ tedi nieprziſſedł po omićielu. FarnZnaj 138v, 54v.]