[zaloguj się]
[pdf]

OMYLAJĄCY (1) part praes act

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
fNomylającå
pl
N subst omylając(e)

sg f N omylającå. ◊ [pl N subst omylając(e).]

Sł stp: omylejący s.v. omylać, Cn, Linde brak.

Wprowadzający w błąd; oszukujący, okłamujący:

[omylający w czym: iednákże [greckie wina] poſpolićie á przez więcey lat bywáią płonne á iáłowe/ w kwiatkach omylaiące Cresc 1571 296.]

Wyrażenie: »pewność nie omylająca nikogo« (1): gdy ſię pokázowáć będźie z ſámychże piſm ś. y ſkąd inąd zacność/ powagá/ y pewność nie omyláiąca nikogo ſłowá Bożego ná wieki trwáiącego. CzechEp 108.

Cf OMYLAĆ

IM