« Poprzednie hasło: OPAL | Następne hasło: OPALAĆ SIĘ » |
OPALAĆ (5) vb impf
-p- (4), -pp- (1)
o jasne, pierwsze a pochylone.
Fleksja
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
1 | opålåm |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | opåłåł |
praes 1 sg opålåm (4). ◊ praet 3 sg m opåłåł (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. opalić.
Poddawać działaniu płomieni (lub rozżarzonej rzeczy) coś albo powierzchnię czegoś w celu nadpalenia lub spalenia tego, co się na niej znajduje; adurere Calep, Cn; deurere Mącz; ustulare Calep; amburere Cn (5): Deuro, Vpalam/ álbo opalam/ ożegam. Mącz 509a, 509a; Calep 30a, 1143a.
Zwrot: »włosy opalać« = aduro capillos Cn (1): Iáko ſie cżyta o onym Dyonizyuſie Syrákuzáńſkim Krolu/ kthory z okrutnośći ſwey thákową boiażń w ſobie miał/ że ſam ſobie roſpalonym wąglem włoſy opalał/ boiąc ſię brzytwy y nożycżek bárwirzkich. Phil P3.
Synonim: ożegać.
Formacje współrdzenne cf PALIĆ.
IM