[zaloguj się]
[pdf]

ROZŁOŻYĆ SIĘ (2) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w rozłożyć).

Fleksja
praet
pl
3 m pers rozłożyli sie
plusq
pl
3 m pers byli sie rozłożyli

fut 3 pl rozłożą sie (1). ◊ [praet 3 pl m pers rozłożyli sie.] ◊ plusq 3 pl m pers byli sie rozłożyli (1).

Sł stp s.v. rozłożyć, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) i XVIII w. s.v. rozłożyć.

1. Podzielić się na części (1):
a. O formowaniu oddziałów wojskowych [na co (= grupy)] (1): [Tatarzy] Gdzie ſię koſzem [tj. obozem wojskowym] położą/ tám ſie rozłożą ná Roty álbo ſuwałki Káżda ná ſwą ſtronę poydźie w zagony ná wſzyſthki ſtrony BielSpr 67v.
b. [O dochodach: rozproszyć się, rozejść się: Ná oſtátek/ rocżnie dochody páńſkie będą długo thrwáć/ áni ſye ná káżdy rok ták prędko rozłożą/ ieſli ſye pánowie będą od przeiażdżek w dálekie ſtrony [...] powśćięgáć. LorichKosz 109 (Linde).]
2. Rozstawić się, zajmując znaczną przestrzeń (o wojsku) (1):

[rozłożyć się po czym: Drugi raz teſz takieſz w tárgnęli Filiſtynowie/ y rozłożyli ſie po padole [diffusi sunt in valle] Leop 1.Par 14/13 (Linde s.v. rozłożyć).]

Zwrot: »szeroko i długo się rozłożyć« (1): [Skanderbeg] popalił namioty y wiele ſtátkow pogorzáło/ á było w ten cżás bárzo gorąco/ przeto ſie byli ſzeroko y długo rozłożyli dla zaduchu. BielKron 250.

Formacje współrdzenne cf ŁOŻYĆ.

PP