![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [OPŁOTY] | Następne hasło: (OPŁOWIEĆ) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[OPŁOWIAŁY part praet act
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w o- oraz płowy); a jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| f | A | opłowiałą |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | subst | opłowiał(e) |
sg f A opłowiałą. ◊ pl A subst opłowiał(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w. s.v. opłowieć.
Taki, który stracił pierwotną intensywność barwy; spłowiały, wyblakły: Bárwę opłowiáłą ták ſzáćie záś przywroćiſz: [...] Onąſz wodką mieyſcá opłowiáłe zleguchná po wierzchu macżay/ á cżyniąc tego kilká kroć/ przywroćiſz záś bárwę zginioną. SienHerb 570a.]
FP