Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OPUKAĆ SIĘ

Następne hasło: OPUKNĄĆ SIĘ »

OPUKAŁY (4) part praet act

o oraz a jasne.

Fleksja

sg
m	N	opukały	f	N	opukałå	n	N	opukał(e)

sg m N opukały (2). ◊ f N opukałå (1). ◊ n N opukał(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Znaczenia

I. W funkcji właściwej: Który zgrubiał (2)
II. W funkcji przymiotnika: Pękaty (2)

I. W funkcji właściwej: Który zgrubiał; suffarcinatus Mącz, Cn [od czego] (2): Suffarcinata anus, Stára bábá od ſmáćisk opukáła/ obciężáła. Mącz 427c, 427c.

II. W funkcji przymiotnika: Pękaty; crassus, latus Mącz; mammosus, orthomasticus, sarcinosus, suffertus Cn (2): Nanum sive nanus vas breve et latum. Krótkie/ niskie ále opukáłe naczinie wodne. Mącz 240d, 67b.

Synonim: II. pękaty.