Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [ORĘŻNIK]

Następne hasło: [ORFEL] »

[ORĘŻNY ai

Fleksja

G sg m orężn(e)go.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.

Znaczenia

[Przymiotnik od „oręże” ‘broń, uzbrojenie’; zajmujący się orężem]

Przymiotnik od „oręże” ‘broń, uzbrojenie’; zajmujący się orężem: złożył Dawid nacżynia z ſiebie do ręki ſtrożá orężnego [super manu custodis vasorum (marg) supellectilium (–); poruczył to ſtrożowi obozu BibRadz] BudBib 1.Reg 17/22 (Linde).]