[zaloguj się]
[pdf]

OSADNIĆ (1) vb pf

Fleksja

inf osadnić.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Odsednić, obetrzeć, odparzyć skórę zwierzęciu pociągowemu lub wierzchowemu siodłem, chomątem, popręgiem; atterere tergus equi equitatu Cn [co]: A kogo możeſz rátuj cżym możeſz/ [...] á nie żáłuy dla niego oſádnić koniká ſwego RejZwierc 35v.

Formacja współrdzenna: osadnić się.

Cf OSADNIENIE, [OSADNIONY]

EW