Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [OSEPNE]

Następne hasło: OSES »

[OSEPNY ai

o prawdopodobnie jasne (tak w osep); teksty nie oznaczają é.

Fleksja

sg
m	G	osepn(e)go

pl
N	m pers	osepni

sg G m osepn(e)go. ◊ pl N m pers osepni.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII(XVIII) w.

Znaczenia

[Przymiotnik od „osep” ‘danina świadczona w zbożu’]
- a. [Stanowiący daninę]
- b. [Opłacany zbożem]
  - α. [W funkcji rzeczownika: »osepne« = danina świadczona w zbożu]

Przymiotnik od „osep” ‘danina świadczona w zbożu’:

a. Stanowiący daninę:

Szereg: »danny abo osepny«: Z tej wsi nie dają owsa dannego abo osepnego, chocia się tam dobrze rodzi LustrRaw 111.

b. Opłacany zbożem:

Wyrażenie: praw. »owczarz osepny«: Owcżarze/ Ośiepni [!]/ Páńſtowi/ Fáleczni/ y inni áby dáli od dźieśiąći Owiec ſwych po groſzu dwu/ y od tych co ie w naymie máią. UniwPobor 1578 199 (Linde).

α. W funkcji rzeczownika: »osepne« = danina świadczona w zbożu: Osepnego z każdego prętu płacą per gr 1/3 LustrKrak I 101.

Cf OSEP]