[zaloguj się]
[pdf]

OSIEŚĆ SIĘ (2) vb pf

o oraz e jasne; w formie praet a pochylone.

Fleksja
inf osieść się
praet
sg
3 m osiådł sie

inf osieść się (1). ◊ [fut 3 sg osiędzie sie.] ◊ praet 3 sg m osiådł sie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Ostać się, pozostać bez zmiany (2): w ktorey [Wałaskiej Ziemi] przez ten rok pięć przełożonych było ná Woiewoctwo ich [...]. Deſzpotá theż ſámego wygnáli ieſli nie zábili. Kniáźia Wiśniowieckiego/ poſławſzy poń/ poimáli. Wybráli Tomżego/ y ten ſie nie oſiadł BielKron Mmmm2; máło co dbáią/ gdźieby ſie tá wiárá ośieść mogłá/ gdyby Niemiecka źiemiá vpádłá OrzJan 130; [Co mowi Gamaliel w Dziejach Apostolskich: [...] jeśliż [ta rzecz] nie jest z Boga, nic sie nie osiędzie [ieſlić ieſt z ludzi tá rádá ábo tá ſpráwá/ obroćić ſię w niwecz WujNT Act 5/38] Apolog 37].

Formacje współrdzenne cf SIEDZIEĆ.

AK