« Poprzednie hasło: [OSŁYNĄĆ] | Następne hasło: [OSŁYSZENIE] » |
OSŁYSZEĆ SIĘ (12) vb pf
się (7), sie (5).
o jasne; inf z tekstu nie oznaczającego é.
inf | osłyszeć się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
2 | m | -ś się osłyszåł | m pers | |
f | osłyszałaś się, -ś się osłyszała | m an | ||
3 | m | m pers | osłyszeli się | |
n | osłyszało się | subst |
plusq | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | byli się osłyszeli |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | bysmy się osłyszeli | |
2 | m | by się osłyszåł | m pers |
inf osłyszeć się (1). ◊ fut 2 sg osłyszysz się (1). ◊ 1 pl osłyszymy się (1). ◊ 3 pl osłyszą się (2). ◊ praet [2 sg m -ś się osłyszåł. f osłyszałaś się, -ś się osłyszała.] ◊ 3 sg n osłyszało się (1). ◊ [3 pl m pers osłyszeli się.] ◊ plusq 3 pl m pers byli się osłyszeli (1). ◊ con 2 sg m by się osłyszåł (1). ◊ 1 pl m pers bysmy się osłyszeli (2). ◊ part praet act osłyszawszy się (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII (z Cn) – XVIII w.
osłyszeć się o kim, o czym (4): Diar 81; Wielki narod ſmokow Arabſkich wynidźie [...]/ iż ſię ich wſzytcy bać y przed nimi drżeć będą/ ktorzy ſię oſłyſzą o nich. BibRadz 4.Esdr 15/29; UstPraw K3; vchwáliliſmy woynę/ álbo ruſzenié poſpolité: ku którému/ gdybyſmy ſie o gwałtownym nieprzyiaćielowi [!] oſłyſzeli [si nobis ... constiterit JanStat 692]/ ſámi oſobą náſzą przyiedźiemy. SarnStat 117 [idem UstPraw]; [gdy się osłyszeli o wyjeździe królowej J.Mci z Korony przedniejszy panowie z Wielkiej Polski [...] zjechali do Gniezna Diar 1566 51].
Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym: że (3), iż (2), żeby (1)] (6): thenze tho Zid Abram oſliſchawſchi ſzye ze yey o thą kradzyeſch spyegowano. przyachal LibMal 1552/167v; BibRadz Ruth 1/6, I 406a marg; A co nád nawiętſze/ iż ſie oſłyſzyſz/ iákoć tu Prorok máło wyſzſzey powieda/ iż ieſt bliſko w ten cżás nád thobą zbáwienie twe RejPos [226]v; OrzJan 128; wſzytko ſię kroleſtwo oſłyſzáło/ iż ſię národźił [Mesyjasz]. SkarKaz 517b.
Formacje współrdzenne cf SŁUCHAĆ.
AK