![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: OSOBNIA | Następne hasło: OSOBNIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[OSOBNICA sb f
Fleksja
G sg osobnice.
Sł stp: na osobnicy, Cn, Linde brak.
Wyróżnienie, oddzielne traktowanie, specjalne względy [w czym]: Pan tedy trzymáiąc oſobę ná ſobie poſpolitą/ niema czynić oſobnice w żadnéy rzeczy: ieſt iáko oyćiec wſzytkich/ ma miłowáć y ważyć wſzytkich iednáko/ iáko ſyny CerGór 166.]
MK