[zaloguj się]
[pdf]

OSPA (1) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w o-); a jasne.

Fleksja
sg
N ospa
G ospy
A ospę
I ospą

sg [N ospa. ◊ G ospy. ◊ A ospę.] ◊ I ospą.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XIX w.

Otręby ze zboża jako dodatek do paszy; grubo mełte zboże używane jako pasza dla zwierząt, osypka; far caninum, sagina canina Cn: [wymierza się z tego młyna żyta kor. 48, ospy wymierza się kor. 6. LustrMaz I 99; Sep. – Płacą ospy owsiany singuli ex laneo per cor. 4 LustrSand 261; na ospę świniom, koniom, krowom [wychodzi] małdrów 1, pszenice wychodzi na zamkową potrzebę małdrów 1. LustrWpol I 17; Oſpá/ Faba fressa, farrago, edulium pecuinum. Volck Ppp3v.]
Szereg: »ospa a(l)bo tłucz« [szyk zmienny]: [słodziny] w tłucż dla pſow obrácáć: odpráwi zaſzkodne/ ácż nie ták iáko oſpą/ álbo tłucżą dobrą: ále kiedy záſkwárzy/ áto pſy contentuie. GostGosp 138; [Nie winni [młynarze] wymierzać do zamku tłuczy abo z ospy, ani omiecin dawać LustrRaw 93].
[W przen: Lácnoć przed nieukámi po kąćiech/ po zborách/ Prawdę ſzcżypáć/ przed grubym bydłem po oborách. Zwłaſzcżá gdy ſię mu śiecżká oſpą ocukruie/ Ktora iego bydlęcey náturze ſmákuie. ŁaszczPogrom 11v.]

Synonimy: osypka, tłucz.

AK