[zaloguj się]
[pdf]

ROZMNOŻCA (2) sb m

roz- (2), [ros-].

Oba o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w rozmnożyć oraz -ca).

Fleksja
sg
N rozmnożca
A rozmnożcę
V rozmnożca

sg N rozmnożca (1). ◊ A rozmnożcę (1). ◊ [V rozmnożca. ]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Ten, kto coś powiększa lub mnoży; sprawca, dawca czegoś (o Bogu, Chrystusie i szatanie) [czego] (2): Benedictus dominus die quottidie: proſperum iter faciet nobis deus ſalutarium noſtrorum Bądz bogoſlawion pan bog na wſzelki dzień y vſtawicżnie boć on ſzcżeſną drogę nam vcżini Ten pan ktory ieſt rozmnożcza zbawienia naſzego. WróbŻołt 67/20; [O ssathanye, kxianze pyekielne, rosmnoscza smyerczi a poczadkv pychy SprChęd 150].

W przeciwstawieniu: »skaziciel ... rozmnożca« (1): yſz ſyą ſthey panny narodzycz myal ſyn bozy/ [...] yſz ona myala porodzycz ſkazyczyela grzechu/ pana yezuſa a rozmnoſzczą wſzytkych dobroczy PatKaz II 45.

Synonimy cf ROZMNAŻACZ.

Cf ROZMNAŻACZ, ROZMNOŻYCIEL

AĆ