[zaloguj się]
[pdf]

OSTARZAŁOŚĆ (4) sb f

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w ostarzały oraz -ość); oba a jasne.

Fleksja
sg
N ostarzałość
G ostarzałości
L ostarzałości

sg [N ostarzałość.] ◊ G ostarzałości (1). ◊ L ostarzałości (3).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Podeszły, sędziwy wiek; starość (4): á kwiatki iego wznikną áż ná páłac iego. A oſtárzáłoſći nigdy niepoznáią na fobie RejPs 137v; iákiem ſie miał okázáć [Kościół Boży] w oſtárzáłośći ſwoiey/ y czo zá ſzcżęſcie miáło być w thym oſtátecżnym wieku ſtárośći iego. LubPs A4v, A3v.
Szereg: »ostateczne czasy a ostarzałość« (1): iż w tych oſtátecżnych cżáſiech ſwoich á w they oſtárzáłośći ſwoiey/ [Kośół Święty] nie cżuie thákich mocy y śił w ochorzáłem ciele ſwoim/ iákie przed tym miał w kwitnączey młodośći ſwoiey LubPs A3.
2. [Zestarzenie się: Chrystus [...] naucza, abyśmy sobie skarbili w onym krolestwie wiekuistym, gdzie ani mol, ani rdza, ani żadna ostarzałość zebraniu naszemu nic szkodzić niemoże RejKat 3v.]

Synonimy: 1. starość, szedziwość.

Cf OBSTARZAŁOŚĆ, ZASTARZAŁOŚĆ

AW