[zaloguj się]

OSTAWOWAĆ (15) vb impf

Pierwsze o oraz oba a jasne; drugie o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).

Fleksja
inf ostawować
indicativus
praes
sg pl
1 ostawujemy
2 ostawujecie
3 ostawuje
impersonalis
praet ostawow(a)no
participia
part praes act ostawując

inf ostawować (1).praes 3 sg ostawuje (1).1 pl ostawujemy (1).2 pl ostawujecie (1).impers praet ostawow(a)no (1).part praes act ostawując (10).

stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. ostawić oraz w objaśnieniu s.v. zostawić.

1. Pozostawiać w określonej sytuacji prawnej [co] (10): Diar 55; wárunki wſzelákié w Conſtituciiéy łońſkiéy opiſáné oſtáwuiąc o tych Artykuléch SarnStat 85, 93, 130.
Zwrot: »w mocy ostawować« [szyk zmienny] (6): GRánice Koronné [...] obroną opátrowáć/ nakłádem náſzym [...] będźiem [...]/ oſtáwuiąc Quártę w mocy wedle Statutu Polſkiégo. SarnStat 130; INé rzeczy w Conſtituciach łońſkich przez nas pozwoloné [...] w mocy ſwéy oſtáwuiemy SarnStat 492, 84, 130, 283, 366.
2. Przekazywać, udzielać, powierzać [co komu, czemu] (2): y niewiem cżemu ták zemgloną moc y śiłę Kośćiołowi Bogá żywego oſtáwuiećie/ ktory filarem y mocnym gruntem Páweł święty zowie. WujJud 32; W ten cżás Vrzędnikom przędźiwo pod licżbą oſtáwowáć GostGosp 72.
3. Zachowywać dla siebie [co komu] (2): Diar 86; nic práwá/ páńſtwá/ y właſnośći [...] ſobie y potomkom ſwym nie oſtáwuiąc [nihil ... reservando JanStat 446]/ áni wyymuiąc SarnStat 1253.
4. Pozostawiać na miejscu [co] (1): Abowiem każde trawienie oſthawuie nakoniecz rzecż zbytecżną FalZioł V 9v.

Formacje współrdzenne cf 1. STAĆ.

AK