« Poprzednie hasło: OSTAWNY | Następne hasło: (OSTĄPAĆ) » |
OSTAWOWAĆ (15) vb impf
Pierwsze o oraz oba a jasne; drugie o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).
Fleksja
inf | ostawować | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | pl | |||
1 | ostawujemy | |||
2 | ostawujecie | |||
3 | ostawuje |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | ostawow(a)no | |||||
participia | ||||||
part praes act | ostawując |
inf ostawować (1). ◊ praes 3 sg ostawuje (1). ◊ 1 pl ostawujemy (1). ◊ 2 pl ostawujecie (1). ◊ impers praet ostawow(a)no (1). ◊ part praes act ostawując (10).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. ostawić oraz w objaśnieniu s.v. zostawić.
Znaczenia
- 1. Pozostawiać w określonej sytuacji prawnej (10)
- 2. Przekazywać, udzielać, powierzać (2)
- 3. Zachowywać dla siebie (2)
- 4. Pozostawiać na miejscu (1)
1. Pozostawiać w określonej sytuacji prawnej [co] (10): Diar 55; wárunki wſzelákié w Conſtituciiéy łońſkiéy opiſáné oſtáwuiąc o tych Artykuléch SarnStat 85, 93, 130.
Zwrot: »w mocy ostawować« [szyk zmienny] (6): GRánice Koronné [...] obroną opátrowáć/ nakłádem náſzym [...] będźiem [...]/ oſtáwuiąc Quártę w mocy wedle Statutu Polſkiégo. SarnStat 130; INé rzeczy w Conſtituciach łońſkich przez nas pozwoloné [...] w mocy ſwéy oſtáwuiemy SarnStat 492, 84, 130, 283, 366.
2. Przekazywać, udzielać, powierzać [co komu, czemu] (2): y niewiem cżemu ták zemgloną moc y śiłę Kośćiołowi Bogá żywego oſtáwuiećie/ ktory filarem y mocnym gruntem Páweł święty zowie. WujJud 32; W ten cżás Vrzędnikom przędźiwo pod licżbą oſtáwowáć GostGosp 72.
3. Zachowywać dla siebie [co komu] (2): Diar 86; nic práwá/ páńſtwá/ y właſnośći [...] ſobie y potomkom ſwym nie oſtáwuiąc [nihil ... reservando JanStat 446]/ áni wyymuiąc SarnStat 1253.
4. Pozostawiać na miejscu [co] (1): Abowiem każde trawienie oſthawuie nakoniecz rzecż zbytecżną FalZioł V 9v.
Formacje współrdzenne cf 1. STAĆ.
AK