« Poprzednie hasło: OSTROWIDNY | Następne hasło: OSTROWIDZOWY » |
OSTROWIDZ (3) sb m
-dz (2), -c (1).
Oba o jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | ostrowidz | ostrowidzowie |
A | ostrowidz(e) | |
I | ostrowidzem | ostrowidzami |
sg N ostrowidz (3). ◊ [I ostrowidzem. ◊ pl N ostrowidzowie. ◊ A ostrowidz(e). ◊ I ostrowidzami.]
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
[W połączeniu szeregowym: Widźiałem też w Konſtántynopolu/ rozmáitego rodzáiu źwierzętá/ oſtrowidze/ dźikie koty/ Ryśie/ lámpárty/ y lwy ták łáſkáwe/ żem widźiał/ kiedy ćwicżyćiel ich iednemu owcę z gęby wyiął. BusLic 16v.]
ostrowidz na co: gdy tak ſwowolnie inſzé ſądzięmy krom roſkázánia pańſkiégo i oſtro widząc w inſzych proſzek a w ſobie tramu niebácząc/ By więc kretowie ślepi na ſwé wyſtępy a na cudze oſtrowidzowie MurzNT 27 (Linde); gdyż [Nowochrzczeńcy] tego wſzythkiego obiemá ocżymá widzieć/ y obiemá vſzymá ſłyſzeć/ nie chcą/ co o Bogu Oycu y o Synu iego miłym [...] nam [Pismo Św.] wypiſuie y ku wierzeniu podáie: Bo thylko oſthrowidzámi ſą przez wſzytkę Biblią ná te piſmá/ ktore opiſuią nam vrząd náſzego pośrzedniká GilPos 60.]
Synonim: 1. ryś.
Cf OSTROWID
MMk