[zaloguj się]
[pdf]

OSTROŻENIE (2) sb n

Oba o oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstów nie oznaczających é (Cn drugie e pochylone).

Fleksja
sg
N ostrożeni(e)
G ostrożeni(a)
I ostrożeniém

sg N ostrożeni(e) (1). ◊ [G ostrożeni(a).] ◊ I ostrożeniém (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.

Ogrodzenie z ostrokołu, tj. z zaostrzonych pali; crebrisurus, lorica, loricula, praetenturae, sudetum Cn (2): [Vallum ein Bollwerck Oſtrożenie ArtNom G4v.]

W połączeniu szeregowym (1): Oſtrożenie/ dylowánie/ ogrodzenie/ y wſzelákie płoty máią bydź rowne GostGosp 48.

[W charakterystycznych połączeniach: ogrodzony, oprawiony ostrożeniem.]

[Wyrażenie: »ostrożenie dębowe«: a osobno jest dworzec niemały w pośrodku oprawiony ostróżeniem [!] dębowem, kędy bywał pokój książęcy; którego ostróżenia [!] miasta wszytki i wsi królewskie przyległe dzierżawy Tomzieńskiej po przęśle oprawują. LustrMaz II 92, 104; A z drugą stronę jest kołowrót dębowy mocny, zamczysty kłódką, około którego jest ostrożenie dębowe ku murowi. LustrPom 200.]
Przen: Zawarowanie, zastrzeżenie (1): rzeczy ſkárbu náſzégo/ któré zoſtrożeniém pewnym ſądowi náſzému należéć będą. SarnStat 150.

Cf [OSTROG], [OSTROŻYĆ]

TG