[zaloguj się]
[pdf]

[OSTRZYMIECZ sb m

Fleksja

I pl ostrzymieczami.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Ten, kto ostrzy miecz; przen: człowiek zaczepny, skłonny do zwady i walki: nie wołáli naſzy ná woynę/ zwodow ná ſię nie cżyniáli/ nie brykáli/ nie zwano ich [Litwinów] zuchwálcámi/ oſtrzymiecżámi/ wyſiekacżámi/ ále gdźie było potrzebá/ cżynili tho/ co cnym Rycerzom [...] przynależáło RotRozm E3.]

FP