« Poprzednie hasło: OSZCZĄDZANIE | Następne hasło: OSZCZENIENIE » |
OSZCZENIĆ SIĘ (1) vb pf
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w oszczenienie).
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | oszczeniła się |
[fut 3 sg oszczeni się.] ◊ praet 3 sg f oszczeniła się.
Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.
Wydać na świat potomstwo (o samicy niektórych zwierząt): Potym gdy się [psica] oſzcżeniłá/ A iuż brzuchá prozna byłá: Goſpodyni k niey mówiłá/ By iey mieyſce wyprożniłá. BierEz M3; [Sámice ich [psów] przez trzy mieśiące kotne bywáią/ Gdy ſię oſzcżeni nie máią być wſzytki [szczenięta] chowány Cresc 1571 569 (Linde)].
[Szereg: »oszczenić się albo okocić«: Roku 1583 [...] lwica się oszczeniła albo okociła na zamku krakowskim, mając dwu samcu i dwie samicy KronMieszcz 21.]
Cf OSZCZENIENIE
TG