« Poprzednie hasło: OSZEMŁAĆ | Następne hasło: [OSZĘDZIAŁY] » |
OSZEMŁANY (5) part praet pass pf
Teksty nie oznaczają é; o prawdopodobnie jasne (tak w o-); a jasne.
sg | ||
---|---|---|
f | N | oszemłanå |
pl | ||
---|---|---|
A | m pers | oszemłan(e) |
sg f N oszemłanå (4). ◊ pl A m pers oszemłan(e) (1).
SI stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w. s.v. oszemlać.
W połączeniu szeregowym (1): A miedzy mmi biega niewiáſtá odrána/ Chuda/ bládá/ ſtráſzliwa/ ſzpetnie oſzemłána RejWiz 82v.
W porównaniu (2): Ludzſki żywot ieſt iako żelazo, ieſthli ſie im czo działa ogłodze ſie, ieſtli prożno leży rdza ie kazi, Tak też ludzie praczowite oſzemłane widamy, zależałe lepak á p⟨roznują⟩ce wiącej ku ich ſzkodzie niż vżytku ⟨żywiące wid⟩amy. BielŻyw [126]; Záwżdy łeż s prawdą rozno z ſobą chodzą/ A w iedney głowie nigdy ſie nie zgodzą. Leż záwżdy chodzi by Gęś oſzemłána/ A prawdá iáko krolewná vbrána. RejZwierc 216.
Cf OSZEMŁAĆ
TG